সাধাৰণতে সম্পৰ্কবোৰ বহুত ভালকৈ আৰম্ভ হয়, সকলো ফালৰ পৰা প্ৰেম দেখুওৱা হয় আৰু সম্পৰ্কটোত দম্পতীহালে অতি সুখী হয়। কিন্তু সকলো গোলাপী নহয়, আৰু সময়ৰ লগে লগে আগ্ৰহ হেৰুৱাই পেলোৱাটো হ’ব পাৰে (দুৰ্ভাগ্যজনকভাৱে)। সন্দেহ, এই সময়ত, সোমাই পৰে, কাৰণ হয়তো আপুনি নাজানে যে আপুনি প্ৰকৃততে কি অনুভৱ কৰিছে। সেইবাবেই, আগলৈ, আপুনি গম পাব কিহৰ বাবে আপুনি ব্যক্তিজনৰ প্ৰতি আগ্ৰহ হেৰুৱাই পেলোৱা যেন অনুভৱ কৰিব পাৰে ।

আপুনি ব্যক্তিজনৰ লগত কথা পাতিবলৈ চেষ্টা নকৰে

যেতিয়া আগ্ৰহ থাকে, অৱশ্যেই মানুহে নিজৰ প্ৰিয়জনৰ জীৱনৰ সকলো কথা জানিব বিচাৰে। একেদৰে তেওঁলোকে যি অজুহাতত কথা পাতিছে, সেই অজুহাত বিচাৰি ফুৰে। কাৰণ, যেতিয়া আপুনি কাৰোবাক ভাল পায়, তেতিয়া আপুনি যি বিচাৰে সেয়া হ’ল সেই ব্যক্তিজনৰ মনোযোগ।

এইটোৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি যদি আপুনি সেই ব্যক্তিজনৰ ওচৰলৈ গৈ তেওঁৰ বা আপোনাৰ দিনটোৰ বিষয়ে তেওঁৰ লগত কথা পাতিবলৈ উত্তেজিত হোৱা নাই, তেন্তে আপুনি হয়তো আপুনি আগ্ৰহী নহয় বুলি ভাবিছে। কাৰণ, এই নিৰুৎসাহিততাই হয়তো সঁচা কিবা এটাৰ ইংগিত দিছে। গতিকে ই এটা সতৰ্কবাণী ।

যদি আপুনি তাইৰ লগত নিজৰ জীৱনটো ভাগ কৰিব নিবিচাৰে আৰু তাইৰ কি হয় জানিবলৈও নিবিচাৰে তেন্তে সাৰ পোৱাৰ প্ৰৱণতা তেখেতৰ প্ৰতি আগ্ৰহৰ সম্ভাৱ্য অভাৱলৈকে। গতিকে এই চিনটোৰ প্ৰতি ভালদৰে মন দিব।

• আপুনি এইবোৰৰ প্ৰতিও আগ্ৰহী হ’ব পাৰে: যিবোৰ ৫টা লক্ষণ বেছিভাগেই ব্ৰেকআপত ভোগে

ঈৰ্ষা অনুভৱ নকৰে, গতিকে কিছুমানে<৫><০>আনহাতে যেতিয়া কাৰোবাক ভাল লাগে তেতিয়া স্পষ্ট হয় যে...ঈৰ্ষাও ইয়াৰ এটা অংশ। কাৰণ, আমি ভাল পোৱা ব্যক্তিজনেই, যিজনক আমি ভাল পাওঁ, আৰু যদি ঈৰ্ষা সম্পূৰ্ণ অস্তিত্বহীন হয়, তেন্তে সেইটোৱে সঁচাকৈয়ে আগ্ৰহৰ অভাৱৰ সম্ভাৱনা ৰ দিশটোলৈ আঙুলিয়াই দিয়ে।

কিন্তু , অৱশ্যেই, ই সম্পৰ্কৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। যদি আপুনি এনেকুৱা ধৰণৰ মানুহ নহয় যিয়ে ঈৰ্ষাৰ বাবে বিশৃংখলতা সৃষ্টি কৰাটো ভাল নাপায়, সম্পৰ্কৰ স্বাৰ্থত, তেন্তে সঁচাকৈয়ে আপুনি যিমান পাৰি ঈৰ্ষাৰ দৰে কোনো অনুভৱৰ পৰা আঁতৰি থাকিব। আচলতে বহু ক্ষেত্ৰত এৰাই চলাটো সঁচাকৈয়ে ভাল।

কাৰণ অপ্ৰয়োজনীয় ঈৰ্ষা আৰু তাৰ ফলত হোৱা যুঁজৰ বাবে গুৰুত্বপূৰ্ণ সম্পৰ্ক এটা বিপন্ন কৰাটো অতি বিৰক্তিকৰ।

অৱশ্যে যদি, আনফালে হাত, , আপুনি কোনো ধৰণৰ ঈৰ্ষা অনুভৱ নকৰে, যিকোনো মুহূৰ্ততে, হয়তো আপুনি সন্দেহও কৰিব পাৰে। কাৰণ, সাধাৰণতে, যেতিয়া কিছু অনুভৱ হয়, তেতিয়া ব্যক্তিজনক হেৰুৱাৰ ভয় স্বাভাৱিকতে থাকে।

• আপুনি হয়তো এইবোৰৰ প্ৰতিও আগ্ৰহী হ’ব পাৰে: ৰাশিৰ আটাইতকৈ বছ প্ৰেমিকা – চাওক!

বাৰ্তা আৰু কল আওকাণ কৰক

এই প্ৰসংগত যদি আপুনি যিজন ব্যক্তিৰ সৈতে সম্পৰ্কত আছে তেওঁৰ পৰা বাৰ্তা বা কল দেখে আৰু আপোনাৰ সঁহাৰি দিয়াৰ কোনো ইচ্ছা নাই, তেন্তে সেয়া সাধাৰণ কথা আপুনি আগ্ৰহ হেৰুৱাইছে বুলি সন্দেহ কৰিবলৈ। কাৰণ, যেতিয়া আপুনি কাৰোবাক ভাল পায়, তেতিয়া মেছেজ, যেতিয়া আপুনি কাম বা স্কুলৰ বাবে আঁতৰত থাকে, তেতিয়া আপোনাৰ বাবে যোগাযোগৰ একমাত্ৰ উপায়।

গতিকে, যদি কোনো অনুভৱ থাকে, তেন্তে প্ৰৱণতাটো হ’ল... ব্যক্তিৰ ওচৰ-চুবুৰীয়া, যদিও কেৱল বাৰ্তা প্ৰেৰণৰ দ্বাৰাও। কিন্তু, যদি আকস্মিকভাৱে,আপুনি বাৰ্তাবোৰ দেখে আৰু প্ৰায়ে সেইবোৰক আওকাণ কৰে কাৰণ আপুনি ব্যক্তিজনৰ সৈতে কথা পাতিব নিবিচাৰে , যিকোনো প্ৰকাৰে আগ্ৰহৰ অভাৱ হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে।

গতিকে, এইটো সম্ভৱ বুলি বিবেচনা কৰক আচলতে, ব্যক্তিজনৰ প্ৰতি আগ্ৰহ হেৰুৱাই পেলাইছে নে নাই জানিবলৈ।

• আপুনি আগ্ৰহী হ'ব পাৰে: নিৰ্যাতনমূলক সম্পৰ্ক কেনেকৈ ধৰা পেলাব (আৰু কেনেকৈ ওলাই যাব) – জানি লওক!

আপুনি ভৱিষ্যতে আপোনাৰ লগত থকা ব্যক্তিজনক দেখা নাপায়নে , বা দেখাত অসুবিধা পায়নে

আপুনি ব্যক্তিজনৰ প্ৰতি আগ্ৰহ হেৰুৱাই পেলোৱা বুলি অনুভৱ কৰাৰ আন এটা সম্ভাৱ্য কাৰণ হ'ল এই ধাৰণাৰ অভাৱ তেওঁলোকৰ কাষৰ ভৱিষ্যত। কাৰণ, যেতিয়া আপুনি কাৰোবাক ভাল পায়, তেতিয়া যিটো হয় তাৰ বিপৰীত।

যেতিয়া আপুনি ভৱিষ্যতৰ কথা চিন্তা কৰে আৰু আপুনি আপোনাৰ লগত থকা ব্যক্তিজনক দেখা নাপায়, বা যদি আপুনি কেৱল অসুবিধা পায়, তেন্তে সেয়া কাৰণ আপুনি সম্পৰ্কটোৰ ওপৰত সন্দেহ থাকিব লাগে, ই স্থায়ী হ’ব নে নহয় । আন এটা সম্ভাৱনা হ’ল আপুনি সঁচাকৈয়ে এই সম্পৰ্কটোৰ প্ৰতি আৰু আগ্ৰহী নহয়।

ব্যক্তিজনৰ লগত থকাৰ ইচ্ছা, এতিয়া আৰু পিছত, প্ৰেম আৰু আবেগ বুলি কোৱা বস্তুটোৰ এটা অংশ। সেই অৰ্থত ভৱিষ্যতে তাইৰ লগত নিজকে কল্পনা নকৰাটো আনকি আপুনি তাইৰ প্ৰতি আৰু আগ্ৰহী নহয় বুলিও এটা সূচক হ’ব পাৰে।

• আপুনিও আগ্ৰহী হ’ব পাৰে: সম্পৰ্কত ক্ষমা: যেতিয়া প্ৰয়োজন হয় ? – চাওকচোন!

ব্যক্তিজন আৰু অগ্ৰাধিকাৰ নহয়

কেতিয়াবা সম্পৰ্কটো আগবাঢ়ি যোৱাৰ লগে লগে আপুনি আৰু আপোনাৰ সকলো আজৰি সময় উপভোগ কৰিব নিবিচাৰেব্যক্তি. কিন্তু বিচ্ছিন্নতা হ’ব পাৰে যদিহে আপুনি সেই ব্যক্তিজনৰ লগত কেতিয়াও থাকিব নিবিচাৰে ।

অৱশ্যেই যেতিয়া আবেগটো কমি যায়, তেতিয়া দম্পতীহালে আৰু ইমান সময় একেলগে কটাব নিবিচাৰে<২>। কাৰণ আমাৰ জীৱনত আন মানুহ আছে, যেনে আমাৰ পৰিয়াল আৰু বন্ধু-বান্ধৱী। কিন্তু যদি কেতিয়াও প্ৰশ্ন কৰা ব্যক্তিজনক অগ্ৰাধিকাৰ নিদিয়ে, তেন্তে আগ্ৰহৰ ক্ষেত্ৰতো সন্দেহৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।

আটাইবোৰ কথাৰ পাছতো সম্পৰ্কবোৰক একেলগে মুহূৰ্তৰ প্ৰয়োজন, ক’বলগীয়া কাহিনীৰ প্ৰয়োজন... মুঠতে ইয়াৰ প্ৰয়োজন কিন্তু যদি আপুনি সেই ব্যক্তিজনৰ লগত থাকিবলৈ মন নকৰে (বা, আনকি, যদি আপুনি তেওঁলোকৰ সৈতে সময় কটাবলৈ এৰাই চলে ), তেন্তে আপুনি পাৰিব যদিহে আপুনি আগ্ৰহ হেৰুৱাইছে, হয়।

• আপুনি আগ্ৰহী হ'ব পাৰে: যদি আপুনি কোনো সম্পৰ্কত অপ্ৰিয় অনুভৱ কৰে, তেন্তে আপুনি এইটো পঢ়িব লাগিব

প্ৰেমৰ আগ্ৰহ হেৰুৱাই পেলোৱা ব্যক্তিজন ঠিকেই আছে। এই পৰিস্থিতিত আটাইতকৈ ভাল কামটো হ’ল বহি কথা পতা , হয় সম্পৰ্ক শেষ কৰিবলৈ নহয় শিখা পুনৰ জ্বলোৱাৰ চেষ্টা কৰা। গুৰুত্বপূৰ্ণ কথাটো হ’ল, যিকোনো ক্ষেত্ৰতে, আন্তৰিক হোৱা !